ПЛЕБЕЙСКІЯ ПРЫВЫЧКІ

26 сакавіка за Пуціна ўзяліся й амэрыканскія навукоўцы. Навуковая рада элітнага Бруклінскага Інстытута Вашынгтона заявіла: "Дысэртацыя Ул. Ул. Пуціна зьяўляецца плагіятам". І прадставіла канкрэтныя доказы. Аказваецца, асьпірант Пуцін на прыканцы 1970-х абараніў каныдыдацкую, ва ўступнай частцы якой (важнейшая частка любой навуковай працы, дзе вызначаецца навуковая канцэпцыя аўтара) дзьве траціны тэксту альбо цалкам перапісаны альбо перапісаны з нязначнымі перастаноўкамі словаў з амэрыканскай манаграфіі. Грубая фальшыўка — малады гэбовец-асьпірант нават не "садраў" тэкст з некалькіх крыніцаў, "скатаў" усё з адной амэрыканскай кніжкі. Амэрыканскія навукоўцы нават называюць гэтую манаграфію: "Стратэгічнае плянаваньне" аўтарства У. Кінга і Д. Кліланда. Плагіят з старажытных часоў лічыцца гнюсьнейшым злачынствам у навуцы і ў любой іншай творчай дзейнасьці. Плагіятара, схопленага на гарачым учынку, заўсёды выкідвалі з навуковага сьвету, а часта прыцягвалі да крымінальнай адказнасьці. Няма чаму, аднак, зьдзіўляцца. Жыцьцё Пуціна прайшло ў канторы, дзе хлусьня, фальш і крымінальшчына заўсёды былі і застаюцца галоўнымі прыёмамі працы. У дэмакратычнай краіне такія адкрыцьці мінуўшчыны прэзыдэнта прывялі б да ягонай адстаўкі. А ў Расеі, відаць, фальсіфікатара за гэта прысудзяць да доктарскай ступені.

Янка Базыль, Інфармацыйная камісія КХП-БНФ