АГЛЯД ЗАМЕЖНАГА ДРУКУ (11–12 САКАВІКА 2013)

11 сакавіка 2013 г. аўстрыйская газэта “Die Presse” апублікавала падборку тэкстаў і фота, прысьвечаных 75-годдзю Аншлюса Аўстрыі ў нямецкі Райх. Уноч на 12 сакавіка 1938 г. нямецкія войскі перайшлі аўстрыйскую мяжу і гітлерская Нямечычна захапіла першую краіну. Пісьменьнік Фрэдэрык Мортан у сваіх успамінах пісаў, што “Вена зрабілася карычнявай за адну ноч... Паўсюль чуліся крыкі захапленьня. Паўсюль віталі Гітлера як збаўцу ад страшнага міжваеннага часу”.

Наш камэнтар: “Мірны” захоп краіны адбываўся пасьля шматгадовага дзеяньня гітлерскай агентуры і мясцовай пранямецкай пятай калоны ў Аўстрыі. Лібэральная дэмакратыя аказалася бяссільнай перад арганізаваным імпэрскім гвалтам. Аўстрыйцы жылі ілюзіяй, што “разам з вялікай Нямеччынай будзе лепш”. Яны моцна пралічыліся...

Гэта ёсьць лекцыя ўсім грамадзтвам, якія імкнуцца ў абдымкі чагосьці “вялікага і магутнага”.

12 сакавіка 2013 г. іспанская газэта “АВС” напісала пра заявы паўночнакарэйскага кіраўніцтва. Дыктатар Кім Ён-ун загадаў войскам на мяжы з Паўднёвай Карэяй быць “у максімальнай гатоўнасьці”. Па тэлебачаньню перадалі, што “вайна можа распачацца проста зараз”.

Наш камэнтар: Па ўсяму сьвету ідуць гэтыя трывожныя паведамленьні пра шалёную дыктатуру. Гэта заўважылі ўсе.

Штогод на тэрыторыі Беларусі праводзяцца ваенныя вучэньні з удзелам расейскай арміі (гэта называецца “сумеснай групоўкай”). Сюжэтам ваеннай гульні летась было заяўлена наступнае: “контрудар на Польшчу і баявыя дзеяньні на тэрыторыі Беларусі і Польшчы”. І нічога, ніхто не назваў гульцоў шалёнымі. У Польшчы працягваюць камфортна дзейнічаць асобы, якія пад прыкрыцьцём псэўдаапазыцыйнага жупела (“белорусская оппозіція”) былі пасланы туды і ў іншыя краіны пры непасрэдным удзеле вышэйшага крамлёўскага кіраўніцтва. І нічога. Ніхто нічога...

12 сакавіка 2013 г. славацкая газэта “Hospodarske Noviny” апублікавала артыкул пад тытулам “Ужо й самы немцы паўстаюць супраць эўра”. У Нямеччыне зьбіраюцца на свой устаноўчы зьезд актывісты партыі Альтэрнатыва дзеля Нямеччыны. Галоўным пунктам іх праграмы ёсьць выйсьце гэтай ключавой краіны з эўразоны. Экспэрты прадказваюць, што партыя мае вялікія шансы ў грамадзтве.

Наш камэнтар: Ну, калі ўжо і немцаў заела гэтая эўразалежнасьць...

12 сакавіка польская газэта “Rzeczpospolita” напісала, што прэзыдэнт Сэрбіі Таміслаў Ніколіч у Менску ўручыў Лукашэнку ордэн Рэспублікі Сэрбіі “за падтрымку Сэрбіі ў 1999 г. і умацаваньне мірнага супрацоўніцтва”. Ён зрабіў гэта, калі Лукашэнка падпісаў зь ім мэмарандум аб непадзельнасьці Сэрбіі (ад якой аддзялілася Косава).

Наш камэнтар: Цяжкія справы ў постімпэрыялістычнай Сэрбіі, калі яе кіраўніцтва шукае падтрымкі ў такіх месцах.

12 сакавіка 2013 г. латышская газэта “Diena” паведаміла навіну з Расеі. У сібірскім горадзе Сургуце амонаўцы зрабілі рэйд і ўварваліся ў мусульманскую кавярню непадалёк ад мячэці. Яны забралі ў свой пастарунак трох таджыкаў, а там прымусілі іх пагаліць бароды. Прэс-служба МУС РФ абяцае разабрацца з гэтай інфармацыяй. Усё паведаміла ў сьвет расейская агэнцыя Інтэрфакс.

Наш камэнтар: Можа так яно і было. Але зразумела, чаму агентура з Інтэрфаксу зрабіла з гэтай лакальнай навіны сусьветную сэнсацыю. Маўляў, “у пуцінскай улады ўсё пад кантролем”. Але гэта не так. Хто пабыў у Сургуце або Маскве, той гэта ведае. На поўную шпулю ў гарадах і мястэчках Расеі камандуюць мясцовыя і прышлыя нярускія людзі. Рускім застаецца сьпівацца і выміраць.

12 сакавіка 2013 г. румынская газэта “Adevarul” апублікавала ўспаміны румынскага журналіста Вірджыла Лазэра (81 год) пра жыцьцё журналістыкі пад Чаўшэску. Ён прыгадвае, як паддаваліся цэнзуры нават прамовы самога Чаўшэску і г.д.

Наш камэнтар: О, пра лукашызм таксама будзе шмат журналісцкіх мэмуараў, языкі разьвяжуцца. Хаця і цяпер ёсьць шмат аматараў глядзець выступы начальніка рэжыма, а потым параўноўваць іх з пазьнейшымі скарочанымі рэпартажамі. Людзі добра зразумелі, што самае цікавае настае ў той момант, калі “Остапа понесло”...