ГАВАРУН У АДНЫ ВАРОТЫ
У чекиста должна быть горячая голова, чистое сердце и холодные руки...
Ф. Дзяржынскі
Калі на прыканцы 1980-х гадоў адзін з бальшавіцкіх дэпутатаў прадэкламаваў гэты парафраз зь Дзяржынскага ў Вярхоўным Савеце РСФСР, заля выбухнула сьмехам і доўга не магла супакоіцца. Цяпер у Дзярждуме РФ даўно ўжо не сьмяяліся, ім ня сьмешна. Калі на бірулёўскай ускраіне Масквы адбылося забойства маладога маскоўскага чалавека, ніхто спачатку гэтага не заўважыў (“подумаешь тоже, чем удивили...”). Сталічныя і імпэрскія структуры працавалі ў звычайным сваім рэжыме. Але вось жа, ужо на наступны дзень магутныя паліцёйскія і жандармскія сілы былі апэратыўна сьцягнуты пад муры Крамля і выставіліся там абарончым валам. Проста жыхары Бірулёва выйшлі на бірулёўскія вуліцы і пачаўся лакальны бунт. Да таго ж у сацсетках распаўсюдзіўся заклік “ісьці на Крэмль!” Расейскія СМІ прызналіся ў гэтым, але прыкрылі інфармпадзею фігавым лістом: маўляў, гукалі “зьбірацца на Манежнай плошчы!” Але вядома, што гэтая плошча непасрэдна прылягае да муроў Крамля. Вось як.
Пра гэтыя падзеі паведамляюць і тэарэтызуюць усе без выключэньня СМІ сьвету, нават у Палінэзіі. Зразумела, што не маглі застацца ў баку і “дэмСМІ” РБ. Яны мабілізавалі сваіх засьведчаных тэарэтыкаў, пачытаць-паслухаць цікава і павучальна. Нават гэтыя не маглі пазьбегнуць пытаньня: “Ці можа такое паўтарыцца ў Беларусі?” І толькі ў аднаго засьведчанага кадра не ўзьнікла ніякіх пытаньняў. Зрэшты, як заўсёды.
Ужо даўно заўважана, што як толькі разгортваюцца драматычныя падзеі або гучаць адкрытыя антыбеларускія заявы вышэйшага афіцыёзу, як толькі паўстае рэальная пагроза нашаму народу і нашай краіне, наперад высоўваецца Ю. Дракахруст. Ён зьбірае вакол сябе адпаведных сумоўцаў, наладжвае інтэрв'ю або “круглы стол”, і ўсе яны пад ягоную дырыжорскую палачку закалыхваюць нашае грамадзтва: “Расея ня хоча захапіць Беларусь”, “Чарнобыль — гэта ня страшна”, “а Лукашэнка ў прынцыпе нічаво...” і г.д. Публіка ўжо даўно жартам называе гэтага кадра “агентам 007”, які выконвае сваю місію з некранутым эмоцыямі тварам і адной левай перамагае ўсе беды нашага грамадзтва. Людзям, здольным на думаньне, заранёў вядома, што ён будзе вяшчаць і яны нават не чытаюць такія шчыраваньні і “круглыя сталы”.
А дарэмна. Вось местачковы Дж. Бонд высунуўся наперад у чарговы раз, на тэму бірулёўскіх закалотаў. Пачытаць варта, гэта ёсьць сапраўдны ўнёсак у радыё-свабодаўскую думку. Цытуем з матэр'яла пад тытулам “Ю. Дракахруст: Цень Бірулёва”:
“Беларусь аддзяляе ад Расеі якая-ніякая, але дзяржаўная мяжа і вялікае пытаньне, ці варта “запрашаць” разам зь мігрантамі і канфлікты, падобныя бірулёўскаму.
Лукашэнка, у пэўным сэнсе замарозіўшы Беларусь у савецкім сацыялізме, замарозіў, захаваў і зьявы калі не станоўчыя, то прынамсі звыклыя.
Плюс да таго краіна хаця і не ў галечы, але і ня надта багатая, каб быць вельмі прыцягальнай для людзей, што шукаюць лепшай долі.
...скарачаецца насельніцтва ў сярэдняй рукі заможнасьці Беларусі, але скарачаецца яно і ў самай багатай краіне кантынэнту Нямеччыне. І гэта ня вынік “зладзейства” Лукашэнкі ці Мэркель — гэта вынік урбанізацыі і жаночай эмансіпацыі.
Лукашэнка гэта і меў на ўвазе, калі казаў, што людзей не хапае — не таму, што краявіды надта пустынныя. А таму, што для далейшага росту эканомікі патрэбныя рабочыя рукі.
Але ж мы хочам свабоды, эўрапейскіх стандартаў, заможнай Беларусі. Хочам. Але ўсё гэта будзе якраз рабіць міграцыйныя патокі ў Беларусь значна больш паўналюднымі, чым цяпер. Парадокс, але ў гэтым пытаньні вораг Захаду Лукашэнка разважае як тыповы брусэльскі эўракрат (радасьці ад мігрантаў мала, але эканоміка патрабуе).
Так выглядае, што нават геапалітычны выбар тут мала што вызначае, шчыльнае супрацоўніцтва Беларусі з Расеяй не прывяло пакуль да вялікай іміграцыі ў Беларусь, краіны Заходняй Эўропы атрымалі свае патокі міграцыі ня ў выніку саюзу з Расеяй.
Вялікая іміграцыя ў Беларусь прыйдзе ня заўтра, так што пакуль апазыцыйныя палітыкі могуць гуляцца ў гульні зь лёгкім налётам ксэнафобіі, балазе перад вачыма посьпехі ў Расеі Навальнага”.
Ад прачытанага ў вушах застаецца балалаечны звон і наіўная рыторыка першай рэакцыі: няўжо ён такі недалёкі, ён жа журналіст ды яшчэ на такой пасадзе, якую вельмі доўга займае; можа ён сьляпы дык не, нават акуляраў ня носіць і г.д. (??).
“007”, зразумела, не наіўны і не дурны — якраз наадварот. І досьвед у яго ёсьць. Ён вядомы ў сацыяльна-палітычным жыцьці ўжо чвэрць стагоддзя. Можна сказаць, класік. І ўвесь час не мяняецца. Для яго і мяжа з Расеяй “ёсьць”, і Лукашэнка “не зладзей”, і “вялікая міграцыя прыйдзе ня заўтра”... Можа сапраўды ён чагосьці ня ведае. Жыве сабе даўно ў Празе, у Расеі не бывае, дзе ў рабах два мільёны нашых лепшых работнікаў, не бачыць кітайцаў на беларускай зямлі. У адпачынкі ён езьдзіць зь сям'ёй два разы на год. Да рэвалюцыі грэўся пад эгіпецкім сонцам, цяпер ля іншага мора. На ганарары з Кангрэса ЗША скардзіцца не прыходзіцца, яны там у ЗША думаюць, што падтрымліваюць не “агентаў 007”, а беларускую дэмакратыю. Так вось і цягнецца ўсё гэта гадамі і дзесяцігоддзямі.
Адна толькі ёсьць праблема: у беларусаў не адбіла памяць. Яны памятаюць, што менавіта Дракахруст сваімі прафэсійнымі дзеяньнямі давёў да развалу першую праваабарончую арганізацыю ў Беларусі, якая ўзьнікла на прыканцы 80-х. Дзеячыкі з сёньняшняй “Вясны” у падэшвы ня вартыя гэтаму кадру. Ён пакруціўся крыху ў Народным Фронце, а потым адплыў у дэмжурналістыку. Людзям ён запомніўся перш за ўсё сваім вырабленым цынізмам і сьледаваньнем адной, назаўжды абранай праграме. З такой біяграфіяй і з такімі дадзенымі яму б у “Совбеліі” або на БТ сядзець, але паўсюль ёсьць патрэба ў такіх кадрах.
Гаварун упэўнены, што беларусы — не бірулёўцы, іх можна дурыць бясконца. Зрэшты, яшчэ тыдзень таму ў Крамлі дакладна тое самае думалі пра жыхароў Бірулёва.
І што на іх напала? За апошні год самараскрыўся шэраг джэймс-бондаў мясцовага разьліву. Мы раптам даведаліся, што “гісторык Кузняцоў” — савецкі палітрук-падпалкоўнік, “вязень ГУЛАГа Раманоўскі” езьдзіў на Калыму па камсамольскай пуцёўцы, выхаванцы “юрыста Альфэра” спрэс наводзяць лукашыстоўскую “дэмакратыю”, хаваецца ад людзей спалены Сіўчык... Смаленым пахне.
Янка Базыль