ПАКАРАНЬНЕ ЗА БЛЮЗЬНЕРСТВА

УІнтэрнэце выяўлена чарговая порцыяблюзьнерства над беларускімі нацыянальнымікаштоўнасьцямі. На гэты раз узяліся заэталон Дзяржаўнага Гэрба РэспублікіБеларусь “Пагоня”.Мэтанакіраванасьць мярзоты відавочная,бо блюзьнерыць ня ўвогуле над Пагоняй,а менавіта над Дзяржаўным гэрбам (надэталонам), які падлягае канстытуцыйнайахове Закона гэтак жа, як і ДзяржаўныБел-Чырвона-Белы Сьцяг. Зьневажэньнедзяржаўных сымвалаў караецца Законам.Нягоднікі ведаюць, што беларускіядзяржаўныя сымвалы адменены антыбеларускімрэжымам і афіцыйнага пакараньня ім нябудзе. Тым ня менш яны і іхняе “прыкрыцьцё”ўзьнялі фальшывы шум і ўдаюць, што яны,маўляў, творча экспэрэмэнтуюць з Пагоняй.Яны ўсюды кажуць нібыта толькі праПагоню (якой ёсьць сотні выяваў), але непра афіцыйны дзяржаўны гэрб Беларусі,зь якога рэальна зьдзекваюцца.Падкрэсьліваю: зьдзек з боку блюзьнерцаўзафіксаваны толькі над эталонамДзяржаўнага Гэрба ПагоняРэспублікі Беларусь.

Чамуяны гэтак крывяць душой і хочуць заблытацьлюдзей? Па той прычыне, што разумеюць,што робяць. За зьдзек зь гістарычнайПагоніюрыдычнагапакараньня ня будзе (не прапісана ўЗаконе). Тут можа ўзьнікнуць толькімаральнае асуджэньне. Але за псаваньнеэталона Дзяржаўнага Гэрба БеларусіПагонямусіць быць судовае пакараньне. Гэтаепакараньне, на жаль, залежыць ад тэрмінудаўнасьці і ад улады, якая ў Беларусі.Ціцянкоў за зьнявагу Беларускага сьцягаў 1995 годзе ўжо за даўнасьцю злачынстванаўрад ці панясе судовую кару ў вольнайБеларусі. Але маральнасьць ягоперакрэсьленая ім самым. Беларусы ямуне даруюць.

Сьвятакрадзтваі кашчунства не забываюцца. Людзі хутчэймогуць забыцца на кражу ў асаблівабуйных памерах, але на кашчунства ісьвятакрдзтва – ніколі. Такая зьяваасабліва прапісана ў законах, таму штоабраза сумленьня можа мець рэзкуюірацыянальную рэакцыю ў адказ.

Яўжо пісаў пра тлумачэньне аднаго чэшскагабеларуса на пытаньне, што зрабілі б чэхіз сьпеваком, калі б пачулі публічнапесеньку, зьвернутую да чэхаў: “Добрайраніцы, жлобская нацыя!” Адказ быў такі:“Яго б забілі.” Беларусы, відаць бы,такога не забілі, нават калі б меліўзровень нацыянальнай годнасьці нароўніз чэхамі. Але ня думаю, што блюзьнерцамбыло б утульна ў нармальнай Беларусі.

Некаторыялюдзі,што слаба разумеюць, могуць сказаць: “Ашто тут такога, і навошта такія строгіязаконы? Іншыяжпаробкі з гэрбам зусім бяскрыўдныя,нават прыгожыя (дзяўчына замест рыцарана кані).”

Ёсьць,вядома, тут пэўны лагічны погляд. Алемэта, якая ставіцца рэжысёрамі ёрніцтванад дзяржаўным сымвалам, -- гэтадэсакралізацыя яго, выхаваньне непавагі,банальнай звычайнасьці і лёгкадумныхадносінаў бяскрыўднымі мэтадамі. Тамузакон аб дзяржаўных сымвалах ёсьць такіканкрэтны, такі падрабязны і такіабавязковы.

Пытаньнетаксама ў тым, а хто ж блюзьнерыць?Канкрэтна тое нескладана даведацца. Уагульным жа плане тут задзейнічаныятры катэгорыі суб’ектаў: маральныянедаросткі (яны і ў 50 гадоў недаросткі),маральныя збачэнцы (тут розныя паталогіісьвядомасьці) і расейская агентура(адэпты інфармацыйнай вайны).

Беларусыцяпер павінны даваць ацэнку такім зьявамі адпаведна абавязкова фіксаваць іхзьяўленьне і ўсе каардынаты. Вопыт 90-хгадоў паказвае, што калі зло не караць,яно робіцца нормай. Было ўжо ў гэтайвайне з нашымі сымваламі ўсё: і бусьлікзамест Пагоні, і джынсавая парцянказамест Бел-Чырвона-Белага сьцяга.

НекаліАляксандар Ліцьвіненка, калі даведаўся,што ва ўмовах акупацыйнай палітыкі,забароны беларускіх дзяржаўных сымвалаў,у абставінах зьнявагі і нацыянальнагавынішчэньня Беларусі беларуская«оппозіція» падняла джынсавую парцянкузамест нацыянальнага Бел-Чырвона-БелагаСьцяга, ён назваў беларусаў «націейболванов». Ліцьвіненка, відаць, незразумеў (хоць сам гэбіст), што тут за«оппозіція». Але з песьні слова нявыкінеш. Мілінкевіч тады ўсім «джынсу»на шыю павязаў (замовіў на эўры). І насілі,выстройваліся перад камэрамі,фатаграфаваліся, чалавечая марната.

Тымчасам норма беларускага жыцьця ёсьцьпашана да сьвятога, да людзей, да бацькоў,да сям’і, да духоўных і матэрыяльныхздабыткаў чалавека.

Удадатку даю спасылкі на законы, якіяаб’ектыўна(маральна) дзейнічаюць і будуць рэальнаадноўлены пасьля ліквідацыі антыбеларускагарэжыму ў Беларусі і рускага фашызму ўМаскве.


ПастановаВярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусьаб зацьвярджэньні эталона ДзяржаўнагаГэрба Рэспублікі Беларусь і Палажэньнеаб Дзяржаўным Гэрбе Рэспублікі Беларусь.Прынята10 сьнежня 1991 г.

П.5.Асобы,вінаватыя ў зганьбаваньні ДзяржаўнагаГэрба Рэспублікі Беларусь, нясуцьадказнасьць у адпаведнасьці ззаканадаўствам Рэспублікі Беларусь.

ПастановаСавета Міністраў Рэспублікі Беларусьад 19 сакавіка 1992 года №144, г. Менск.

Пытаньнівырабу і выкарыстаньне выявы ДзяржаўнагаГэрба Рэспублікі Беларусь. Дадатак 1,п. 3: “Прывырабе выявы Дзяржаўнага Гэрба РэспублікіБеларусь ці яго тыражаваньні неабходназабясьпечыць умовы, якія не дапускаліб непаважлівых да яго адносін”.

Такоеёсьць заканадаўства, прынятае ў НезалежнайБеларусі, якое будзе адноўленадэмакратычнай уладай.

31сакавіка 2015 г. ЗянонПАЗЬНЯК