ПАДПЯВАЛА ХОЧА “ДАГРУКАЦЦА”
“ДэмСМІ”распаўсюджвае інтэрв’ю з прадстаўнікомяшчэ адной псэўдаапазыцыйнай структуркітав. А. Лагвінцом, нам. генсека “Засвабоду” тав. Мілінкевіча. У адрозьненьніад некаторых іншых таварышчаў, гэтыпэрсанаж выказваецца адназначна і наватпафасна. Інтэрв’ю падаецца нам падтытулам “Лагвінец: Я хачу быць міністрамэўрапейскіх спраў Беларусі”.
Цытуемадказы на пытаньні гэтага “будучагаміністра”:
“Янайперш думаю, якім чынам дагрукаццада максымальнай колькасьці выбарцаў.Якім чынам зрабіць так, каб кампаніябыла заўважнай, гаварыць пра тыя праблемы,якія цікавяць людзей — і гэтаму дапаможазбор подпісаў. (…)
Самаеважнае — гэта каб урэшце мы прыйшлі дасытуацыі, калі ўлада лічыць галасы. Ібольшасьць беларусаў павінны зразумець,што на ўладу трэба націскаць, каб яналічыла галасы. (…)
Выбарчаякампанія — цудоўная магчымасьць дляальтэрнатыўных сілаў паказаць, што яныіснуюць. Бо ўлада існуе сама па сабе,грамадзтва жыве сваімі праблемамі, адэмакратычная супольнасьць часам жывесваімі праблемамі, якія, вядома, вельміважныя, але існуюць у пэўным вакуўме”.
Штопраўда, “кандыдат у кандыдаты” (ёнвыступае ў гэтым амплуа далёка неўпершыню) так і не патлумачыў наступнае.Ну вось ён “дагрукаецца да максімальнайколькасьці”, добра. А што потым? Станеццаміністрам?
Пэрсанажбудзе “гаварыць пра праблемы”, “кабурэшце мы прыйшлі да сытуацыі, каліўлада лічыць галасы”… “Паказаць, штояны існуюць…”
Слухайце,няўжо за гэтым людзі ва ўсім сьвецеходзяць на выбары? На выбары (калі гэтасапраўдныя выбары, а не шоў) ходзяць длятаго, каб абраць сваіх дэпутатаў. Усёастатняе ад нячысьціка – “гаварыць”,“паказаць”, “дагрукацца”. Няўжо«таварышчы» з псэўдаапазыцыі гэтагане разумеюць? Дык гэта зразумелі ўжомільёны людзей у Беларусі, якія невыстаўляюцца прафэсійнымі палітыкамі,у якіх іншыя прафэсіі.
Аможа мы памыляемся? Тады давайце зьбярэмсяграмадой, сходзім на электаральнае шоў,“пагрукаем”, і тав. Лагвінец урэшцезробіцца лукашэнкаўскім міністрам…
ВіктарГрышкавец